طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم

یادمان باشد از امــــــروز جفایی نکنیم / گر که در خویش شکستیم صدایی نکنیم

خود بتازیم به هر درد که از دوست رسد / بـــــــــهرِ بهبود ولی فکــــر دوایــی نکنیم

جای پرداخت به خود بر دگران اندیشیم / شِکوه از غیر، خطا هست خطایی نکنیم

یـــــــــــــاور خــــویش بدانیم خدایاران را /جز به یاران ِ خدادوست وفــــــایی نکنیم

یادمان باشد اگر خاطرمان تنهـــــــا ماند / طلب عشق ز هر بــی سر و پایی نکنیم

گر که دلتنگ از این فصل ِ غریبانه شدیم / تا بهـــاران نرسیده است هوایی نکنیم

گِلـه هرگــــز نبُود شیوه ی دلـسوختگان / با غم خویش بســــازیم و شفایی نکنیم

یادمان باشد اگر شاخه گلـــی را چیدیم / وقت پــرپـــر شدنش ســاز و نوایی نکنیم

پر پروانه شکستن هنــــر انسـان نیست / گـر شکستیم ز غفلت من و مایی نکنیم

و به هنگام نیایش سـرسجاده ی عشق / جز برای دل محبـــوب دعــــــایی نکنیـــم

مهــــــربانی صفت بارز عشــاق خداست / یــــــــادمان باشد از این کار اِبایی نکنیم..